A subtle notion, barely a thought. A steady drift, dissolving all familiar order slowly cascading into equilibrium. Every effort leaving us further apart irreversibly. Until all motion is in vain and ceases. Somewhere between micro and macro. We strive to prevail self-inflicted chaos. A pulsating beat and everything in between. Reveling in a moment void of entropy.
Oude bekenden bij Intro in Situ. Een trio bestaande uit Aart Strootman, Fred Jacobsson en Ramon Lormans die plezier scheppen in het verbinden van hun verschillende muzikale achtergronden. Zo beweegt hun muziek tussen gecomponeerde muziek, minimal music, progrock, ambient en improvisatie.
Sc'ööf is een experimenteel uitvoerend collectief dat zijn eigen radicale sonische taal heeft gevormd, die zowel verfrissend avontuurlijk als in-your-face is. Met liefde voor meeslepende vreemde grooves en een buitensporige live-energie maakt Sc'ööf spannende en verrassende happenings. Bij Intro in Situ gaat Sc'ööf je een transdisciplinaire tour van verrukkingen bieden, op twee avonden. Ze zijn die week in residentie in AINSI en werken samen met lokale musici en dansers van Sally Dansgezelschap Maastricht.
Sc'ööf is een experimenteel uitvoerend collectief dat zijn eigen radicale sonische taal heeft gevormd, die zowel verfrissend avontuurlijk als in-your-face is. Met liefde voor meeslepende vreemde grooves en een buitensporige live-energie maakt Sc'ööf spannende en verrassende happenings. Bij Intro in Situ gaat Sc'ööf je een transdisciplinaire tour van verrukkingen bieden, op twee avonden. Ze zijn die week in residentie in AINSI en werken samen met lokale musici en dansers van Sally Dansgezelschap Maastricht.
*I'm (not) every woman* is een muzikale vertelling over zusterschap (ook voor broeders en andere kameraden)
Rachel Rumai Diaz (spoken word) en Lilian Farahani (sopraan) brengen, voortgestuwd door het dynamische spel van Ragazze Quartet, een gesproken en gezongen ode aan de vrouw van wie de stem te weinig gehoord wordt.
We maken een reis van de harmonische kracht van zusterschap, langs de soms pijnlijke noodzaak van het bestaan van safe spaces, naar een ritselende revolutie die aanzwelt door de hele stad.
De nieuwe muziek van de Iraans-Nederlandse componist Aftab Darvishi vertegenwoordigt zowel de westerse als oosterse muziektraditie. Haar werk is verstild en atmosferisch met verschillende klankkleuren en nuances. De sprekende teksten zijn van de hand van Rachel Rumai Diaz.
Muzikale inspiratie, verhalen en ervaringen van vrouwengemeenschappen ‘aan de rand van de stad, in het hart van de samenleving’ vormen de inspiratie voor deze muzikale vertelling.
17 december - Ragazze Quartet - I’m (not) every woman
